- हिंदी / संस्कृत
- English
॥ हरिरुवाच ॥
प्रवक्ष्याम्यधुना ह्येतद्वैष्णवं पञ्जरं शुभम् ।
नमोनमस्ते गोविन्द चक्रं गृह्य सुदर्शनम् ॥ १॥
प्राच्यां रक्षस्व मां विष्णो ! त्वामहं शरणं गतः ।
गदां कौमोदकीं गृह्ण पद्मनाभ नमोऽस्त ते ॥ २॥
याम्यां रक्षस्व मां विष्णो ! त्वामहं शरणं गतः ।
हलमादाय सौनन्दे नमस्ते पुरुषोत्तम ॥ ३॥
प्रतीच्यां रक्ष मां विष्णो ! त्वामह शरणं गतः ।
मुसलं शातनं गृह्य पुण्डरीकाक्ष रक्ष माम् ॥ ४॥
उत्तरस्यां जगन्नाथ ! भवन्तं शरणं गतः ।
खड्गमादाय चर्माथ अस्त्रशस्त्रादिकं हरे ! ॥ ५॥
नमस्ते रक्ष रक्षोघ्न ! ऐशान्यां शरणं गतः ।
पाञ्चजन्यं महाशङ्खमनुघोष्यं च पङ्कजम् ॥ ६॥
प्रगृह्य रक्ष मां विष्णो आग्न्येय्यां रक्ष सूकर ।
चन्द्रसूर्यं समागृह्य खड्गं चान्द्रमसं तथा ॥ ७॥
नैरृत्यां मां च रक्षस्व दिव्यमूर्ते नृकेसरिन् ।
वैजयन्तीं सम्प्रगृह्य श्रीवत्सं कण्ठभूषणम् ॥ ८॥
वायव्यां रक्ष मां देव हयग्रीव नमोऽस्तु ते ।
वैनतेयं समारुह्य त्वन्तरिक्षे जनार्दन ! ॥ ९॥
मां रक्षस्वाजित सदा नमस्तेऽस्त्वपराजित ।
विशालाक्षं समारुह्य रक्ष मां त्वं रसातले ॥ १०॥
अकूपार नमस्तुभ्यं महामीन नमोऽस्तु ते ।
करशीर्षाद्यङ्गुलीषु सत्य त्वं बाहुपञ्जरम् ॥ ११॥
कृत्वा रक्षस्व मां विष्णो नमस्ते पुरुषोत्तम ।
एतदुक्तं शङ्कराय वैष्णवं पञ्जरं महत् ॥ १२॥
पुरा रक्षार्थमीशान्याः कात्यायन्या वृषध्वज ।
नाशायामास सा येन चामरान्महिषासुरम् ॥ १३॥
दानवं रक्तबीजं च अन्यांश्च सुरकण्टकान् ।
एतज्जपन्नरो भक्त्या शत्रून्विजयते सदा ॥ १४॥
इति श्रीगारुडे पूर्वखण्डे प्रथमांशाख्ये आचारकाण्डे
विष्णुपञ्जरस्तोत्रं नाम त्रयोदशोऽध्यायः॥
॥ Hari uvāca ॥
Pravakṣyāmyadhunā hyetad vaiṣṇavaṃ pañjaraṃ śubham |
Namonamaste govinda cakraṃ gṛhya sudarśanam || 1 ||
Prācyāṃ rakṣasva māṃ viṣṇo ! Tvāhaṃ śaraṇaṃ gataḥ |
Gadāṃ kaumodakīṃ gṛhṇa padmanābha namo’sta te || 2 ||
Yāmyāṃ rakṣasva māṃ viṣṇo ! Tvāhaṃ śaraṇaṃ gataḥ |
Halamādāya saunande namaste puruṣottama || 3 ||
Pratīcyāṃ rakṣa māṃ viṣṇo ! Tvāhaṃ śaraṇaṃ gataḥ |
Musalaṃ śātanam gṛhya puṇḍarīkākṣa rakṣa mām || 4 ||
Uttarasyāṃ jagannātha ! Bhavantaṃ śaraṇaṃ gataḥ |
Khaḍgamādāya carmātha astrashastrādikaṃ hare ! || 5 ||
Namaste rakṣa rakṣoghna ! Aiśānyāṃ śaraṇaṃ gataḥ |
Pāñcajanyaṃ mahāśaṅkhamanughōṣyaṃ ca paṅkajam || 6 ||
Pragṛhya rakṣa māṃ viṣṇo āgnyēyyāṃ rakṣa sūkara |
Chandrasūryaṃ samāgṛhya khaḍgaṃ cāndramasaṃ tathā || 7 ||
Nairṛtyāṃ māṃ ca rakṣasva divyamūrte nṛkesarin |
Vaijayantīṃ sampragṛhya śrīvatsaṃ kaṇṭhabhūṣaṇam || 8 ||
Vāyavyāṃ rakṣa māṃ deva hayagrīva namo’stu te |
Vainateyaṃ samāruhya tvantariḳṣe janārdana ! || 9 ||
Māṃ rakṣasvājita sadā namaste’stvaparājita |
Viśālākṣaṃ samāruhya rakṣa māṃ tvaṃ rasātale || 10 ||
Akūpāra namastubhyaṃ mahāmīna namo’stu te |
Karaśīrṣādyaṅgulīṣu satya tvaṃ bāhupañjaram || 11 ||
Kṛtvā rakṣasva māṃ viṣṇo namaste puruṣottama |
Etaduktaṃ śaṅkarāya vaiṣṇavaṃ pañjaraṃ mahat || 12 ||
Purā rakṣārthamīśānyāḥ kātyāyanyā vṛṣadhvaja |
Nāśāyāmāsa sā yena cāmarānmahiṣāsuram || 13 ||
Dānavam raktabījaṃ ca anyāṃśca surakaṇṭakān |
Etajjapannaro bhaktyā śatrūnvijayate sadā || 14 ||
Iti śrīgāruḍe pūrvakhaṇḍe prathamāṃśākhye ācārakāṇḍe |
Viṣṇupañjarastotraṃ nāma trayodaśo’dhyāyaḥ ||